22 Μάη 1963. Ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης
Λαμπράκης πέφτει στη διασταύρωση των οδών Ερμού και Βενιζέλου, θανάσιμα
χτυπημένος από το τρίκυκλο του Κοτζαμάνη και το λοστό του Εμμανουηλίδη.
Επέστρεφε πεζός στο ξενοδοχείο του μετά από ομιλία σε εκδήλωση για την
ειρήνη στη Θεσσαλονίκη. Ξεψυχά στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ στις 27. Την ίδια
τύχη παραλίγο να έχει και ο βουλευτής Καβάλας της ΕΔΑ, Γιώργης
Τσαρουχάς, ο οποίος πέφτει κι αυτός θύμα επίθεσης από παρακρατικούς εκεί
κοντά. Το έργο των φονιάδων θα ολοκληρωθεί πέντε χρόνια μετά στα
γραφεία της ΚΥΠ.
Δέκατο τέταρτο παιδί φτωχής αγροτικής
οικογένειας από την Κερασίτσα Αρκαδίας, βαλκανιονίκης, γιατρός και
υφηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ανεξάρτητος βουλευτής Πειραιά
συνεργαζόμενος με την ΕΔΑ. Ηγετική προσωπικότητα στο κίνημα για την
ειρήνη.
Ένα μήνα πριν τη δολοφονία του (21
Απριλίου – σατανική σύμπτωση!), ο Λαμπράκης ηγείται πορείας για την
ειρήνη από το Μαραθώνα προς την Αθήνα, παρά την απαγόρευση της
αστυνομίας επί κυβέρνησης Καραμανλή (του “εθνάρχη” και 4ου “μεγάλου
Έλληνα”). Η φωτογραφία του Λαμπράκη με το πανώ που γράφει “ΕΛΛΑΣ” με το
σύμβολο της ειρήνης δίπλα κάνει το γύρο του κόσμου.
